ਕਵਿਤਾਵਾਂ

ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ ਅਬ ਪੀਆ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਏ ਹਿਜ਼ਰ ਵਸਲ ਹਮ ਦੋਨੋ ਛੋਡ਼ੇ ਅਬ ਕਿਸ ਕੇ ਹੋ ਰਹੀਏ ਪੀਆ ਪੀਆ ਕਰਤੇ ਹਮੀਂ ਪੀਆ ਹੂਏ ਅਬ...

ਜਾਂ ਮੈਂ ਸਬਕ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਪਡ਼੍ਹਿਆ ਮਸਜਿਦ ਕੋਲੋਂ ਜੀਉਡ਼ਾ ਡਰਿਆ ਜਾਏ ਠਾਕਰ ਦਵਾਰੇ ਵਡ਼ਿਆ ਜਿਥੇ ਵਜਦੇ ਨਾਦ ਹਜ਼ਾਰ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਵੀਓਂ ਨਵੀਂ ਬਹਾਰ ਜਾਂ ਮੈਂ ਰਮਜ਼ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਪਾਈ ਤੋਤਾ...

ਮੁਹੱਬਤ ਉਂਜ ਤਾਂ ਦਰਾਂ ਤੇ ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਵਸਦੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ  ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਨਹੀਂ...

ਪੱਖੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਆ ਗਏ ਏ-ਸੀ ਹੁਣ ਨਾ ਰਹੇ ਅਸੀ ਜੱਟ ਉਹ ਦੇਸੀ ਭੁੱਲ ਬੈਠੇ ਆ ਅਪਣਾ ਵਿਰਸਾ ਚੱਲੀ ਚੰਦਰੀ ਹਵਾ ਇਹ ਕੈਸੀ ਰਹਿਣਾ ਨਾ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬ ਚ...

ਰਾਜਾ ਭੋਜ ਪਾਸ ਇਕ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੋਇ ਪੁਤਲੀਆਂ ਲਿਆਯਾ, ਬਡ਼ੀਆਂ ਸੁੰਦਰ, ਜਿਸ ਡਿੱਠੀਆਂ ਸਭ ਦਾ ਮਨ ਲਲਚਾਯਾ। ਇਕੋ ਜੈਸੀ ਸ਼ਕਲ ਦੋਹਾਂ ਦੀ, ਇਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ, ਮਾਨੋਂ ਦੋਇ ਜੋਡ਼ੀਆਂ, ਕੁਡ਼ੀਆਂ, ਇਕਸੇ ਛਿਨ ਹਨ...

ਨੁੱਚਡ਼ ਪਈਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਛਡ਼ ਚੱਲੀ ਅੰਤਲੀ ਫੱਗਣ ਦੀ ਤਰਕਾਲ ਵੇ ਚੇਤਰ ਆ ਗਿਆ ! ਬਾਰ ਬੇਗਾਨੀ ਚੱਲੀਆਂ ਛੀਏ ਰੁੱਤਾਂ ਰੁੰਨੀਆਂ ਮਿਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਲ ਵੇ ਚੇਤਰ ਆ ਗਿਆ ! ਸੱਭੇ ਧੂਡ਼ਾਂ...

ਬਾਬਲਾ ਮੈਂ ਧੀ ਤੇਰੀ ਕਰਾਂ ਪੁਕਾਰ ਵੇ, ਜਨਮੋਂ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਰਿਹੋਂ ਕਾਹਤੋਂ ਮਾਰ ਵੇ, ਕਰੇਂਗਾ ਤੂੰ ਮਾਣ ਨਾਲੇ, ਤੇਰਾ ਇਹ ਸਮਾਜ ਵੇ, ਬਦਲਾਂਗੀ ਰੀਤ ਹੁੰਦਾ, ਪੁੱਤਾਂ ਸਿਰ ਰਾਜ ਵੇ, ਦਿਆਂਗੀ...

ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸੇਜ ਤੇ ਜਦ ਪੈਰ ਧਰਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਇਕ ਨਹੀਂ ਸਾਂ – ਦੋ ਸਾਂ ਇਕ ਸਾਲਮ ਵਿਆਹੀ, ਤੇ ਇਕ ਸਾਲਮ ਕੁਆਰੀ ਸੋ ਤੇਰੇ ਭੋਗ ਦੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਮੈਂ ਉਸ ਕੁਆਰੀ...

ਝੂਠ ਦੇ ਜਰਨੈਲ਼ ਬਣ ਬੈਠੇ ਸੱਚ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਖੁਦ ਨੂੰ ਰੱਬ ਅਖਵਾਉਣ ਲੱਗੇ ਧਰਮ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਇੱਥੇ ਕਾਲੀਆਂ ਨੀਤਾਂ ਵਾਲੇ ਚਿੱਟੇ ਬਣ ਕੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ...

ਤੇਰੀਆਂ ਜੁਲਫਾਂ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂ ? ਮੇਰੀ ਬੇਬੇ ਤੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਵਾਲ ਸਦਾ ਗਰਨਿਆਂ 'ਚੋਂ ਕੱਢੀ ਸਣ ਵਾਗੂੰ ਕਰਜੇ ਵਿੱਚ ਉਲ਼ਝੇ ਰਹੇ …। ਤੈਨੂੰ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ "ਬੁੱਕੇ"...